Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Veníte, adorémus Regem regum, * Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Ant. Veníte, adorémus Regem regum, * Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Veníte, adorémus Regem regum, * Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Veníte, adorémus Regem regum, * Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Veníte, adorémus Regem regum, * Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
Ant. Veníte, adorémus Regem regum, * Cujus hódie ad æthéreum Virgo Mater assúmpta est cælum.
|
Wezwanie {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy Króla królów, * którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy Króla królów, * którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy Króla królów, * którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy Króla królów, * którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy Króla królów, * którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
Ant. Przyjdźcie, uwielbiajmy Króla królów, * którego Matka Dziewica została dziś wzięta do nieba.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Quem terra, pontus, sídera
Colunt, adórant, prædicant,
Trinam regéntem máchinam,
Claustrum Maríæ bájulat.
Cui luna, sol, et ómnia
Desérviunt per témpora,
Perfúsa cæli grátia,
Gestant puéllæ víscera.
Beáta Mater múnere,
Cujus supérnus ártifex
Mundum pugíllo cóntinens,
Ventris sub arca clausus est.
Beáta cæli núntio,
Fœcúnda sancto Spíritu,
Desiderátus géntibus,
Cujus per alvum fusus est.
Jesu, tibi sit glória,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Którego ziemia, morze, gwiazdy
Czczą, uwielbiają, wysławiają,
Trojaką kierującego budową świata,
Tego zamknięty nosi żywot Maryi
Któremu księżyc, słońce i wszystko
Służy po wszystkie czasy,
Tego łaską niebieską przepełnione
Noszą wnętrzności dziewicy.
Błogosławiona darem Matka,
W której żywota arce
Zamknięty jest najwyższy Stwórca,
Dłonią świat obejmujący.
Błogosławiona przez posła niebieskiego,
Płodna z Ducha Świętego,
Przez której żywot zesłany został
Pożądany narodów.
Jezusie bądź pochwalony,
Z Przeczystej Panny zrodzony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Exaltáta est * sancta Dei Génitrix super choros Angelórum ad cæléstia regna.
Psalmus 8 [1]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltáta est sancta Dei Génitrix super choros Angelórum ad cæléstia regna.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z Sanktorału}
Nokturn I.
Ant. Podniesiona jest * święta Boża Rodzicielka ponad chóry Anielskie do Królestwa Niebieskiego.
Psalm 8 [1]
8:2 Panie, Panie nasz, * jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
8:2 Albowiem wyniosła się wielmożność twoja, * nad niebiosa.
8:3 Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, * abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
8:4 Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: * księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
8:5 Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? * albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
8:6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go: * i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8:8 Podałeś wszystko pod nogi jego, * owce i woły wszystkie: nad to i zwierzęta polne.
8:9 Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, * które się przechodzą po ścieżkach morskich.
8:10 Panie, Panie nasz, * jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Podniesiona jest święta Boża Rodzicielka ponad chóry Anielskie do Królestwa Niebieskiego.
|
Ant. Paradísi portæ * per te nobis apértæ sunt, quæ hódie gloriósa cum Angelis triúmphas.
Psalmus 18 [2]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Paradísi portæ per te nobis apértæ sunt, quæ hódie gloriósa cum Angelis triúmphas.
|
Ant. Bramy raju * przez Ciebie dla nas są otwarte, która dzisiaj chwalebnie z aniołami triumfujesz.
Psalm 18 [2]
18:2 Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą: * a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie.
18:3 Dzień dniowi opowiada słowo, * a noc nocy okazuje znajomość.
18:4 Niemasz języków, ani mów, * któreby nie słyszały głosów ich.
18:5 Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: * i na kończyny okręgu ziemie słowa ich.
18:6 W słońcu postawił przybytek swój: * a ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj.
18:6 Rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę, * od kraju nieba wyjście jego.
18:7 A nawrót jego aż na kraj jego: * a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego.
18:8 Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: * świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim.
18:9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: * przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
18:10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: * sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie.
18:11 Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: * i słodsze nad miód i plastr miodowy.
18:12 Albowiem sługa twój strzeże ich, * w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
18:13 Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię: * i od cudzych sfolguj słudze twemu.
18:14 Jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: * i będę oczyszczon od grzechu największego.
18:15 I będą się podobać wymowy ust moich: * i rozmyślanie serca mego przed oblicznością twoją zawsze.
18:15 Panie, wspomożycielu mój, * odkupicielu mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bramy raju przez Ciebie dla nas są otwarte, która dzisiaj chwalebnie z aniołami triumfujesz.
|
Ant. Benedícta tu * in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui.
Psalmus 23 [3]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui.
|
Ant. Błogosławionaś ty * między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego.
Psalm 23 [3]
23:1 Pańska jest ziemia, i napełnienie jéj: * okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo go on nad morzami ugruntował: * i nad rzekami nagotował go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską? * albo kto będzie stał na świętem miejscu jego?
23:4 Niewinnych rąk a czystego serca, * który nie wziął na marność dusze swojéj, ani przysięgał na zdradzie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana: * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Ten jest naród szukających go, * szukających oblicza Boga Jakóbowego.
23:7 Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:8 Któryż to jest król chwały? * Pan mocny i możny, Pan możny na walce.
23:9 Podnieścież książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:10 Któryż to jest król chwały? * Pan zastępów, tenci jest król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego.
|
℣. Exaltáta est sancta Dei Génitrix.
℟. Super choros Angelórum ad cæléstia regna.
|
℣. Podniesiona jest święta Boża Rodzicielka.
℟. Ponad chóry Anielskie do Królestwa Niebieskiego.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
Incípiunt Cántica canticórum
Cant 1:1-4
1 Osculétur me ósculo oris sui, quia melióra sunt úbera tua vino,
2 Fragrántia unguéntis óptimis. Oleum effúsum nomen tuum; ídeo adolescéntulæ dilexérunt te.
3 Trahe me: post te currémus in odórem unguentórum tuórum. Introdúxit me rex in cellária sua; exsultábimus et lætábimur in te mémores úberum tuórum super vinum. Recti díligunt te.
4 Nigra sum, sed formósa, fíliæ Jerúsalem, sicut tabernácula Cedar, sicut pelles Salomónis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidi speciósam sicut colúmbam, ascendéntem désuper rivos aquárum, cujus inæstimábilis odor erat nimis in vestiméntis ejus;
* Et sicut dies verni circúmdabant eam flores rosárum et lília convállium.
℣. Quæ est ista quæ ascéndit per desértum sicut vírgula fumi ex aromátibus myrrhæ et thuris?
℟. Et sicut dies verni circúmdabant eam flores rosárum et lília convállium.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Początek Pieśni nad Pieśniami
Pnp 1:1-4
1 Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; bo lepsze są piersi twe nad wino.
2 Woniające olejkami najwyborniejszemi: olejek wylany imię twoje: dlatego panienki umiłowały cię.
3 Pociągnij mię, za tobą pobieżemy do wonności olejków twoich. Wprowadził mię król do pokojów swoich, rozradujem się i rozweselemy w tobie, pamiętając na piersi twoje nad wino: prawi miłują cię.
4 Czarnaciem ale piękna, córki Jerozolimskie: jako namioty Cedar, jako skóry Salomonowe.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Zobaczyłem ją, piękną jak gołębicę, wznoszącą się nad rzeki wód: której wonność niezrównana pachniałą mocno na szatach jej:
* I jak dzień wiosenny otaczały ją kwiaty róż i lilie padolne.
℣. Któraż to jest, która wstępuje przez puszczą jako promień dymu z wonnych rzeczy, mirrhy i kadzidła?
℟. I jak dzień wiosenny otaczały ją kwiaty róż i lilie padolne
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Cant 1:5-9
5 Nolíte me consideráre quod fusca sim, quia decolorávit me sol. Fílii matris meæ pugnavérunt contra me, posuérunt me custódem in víneis, víneam meam non custodívi.
6 Indica mihi, quem díligit ánima mea, ubi pascas, ubi cubes in merídie, ne vagári incípiam post greges sodálium tuórum.
7 Si ignóras te, o pulchérrima inter mulíeres, egrédere et abi post vestígia gregum, et pasce hædos tuos juxta tabernácula pastórum.
8 Equitátui meo in cúrribus pharaónis assimilávi te, amíca mea.
9 Pulchræ sunt genæ tuæ sicut túrturis, collum tuum sicut monília.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Sicut cedrus exaltáta sum in Líbano, et sicut cypréssus in monte Sion: quasi myrrha elécta,
* Dedi suavitátem odóris.
℣. Et sicut cinnamómum et bálsamum aromatízans.
℟. Dedi suavitátem odóris.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Pnp 1:5-9
5 Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opaliło słońce: synowie matki mojéj walczyli przeciwko mnie, postawili mię stróżem w winnicach: winnice mojéj nie strzegłam.
6 Oznajmijże mi, którego miłuje dusza moja, kędy pasiesz? kędy odpoczywasz w południe? abych się nie poczęła błąkać za trzodami towarzyszów twoich.
7 Jeźli się nie znasz, o najpiękniejsza między niewiastami, wynidź a idź za stadem trzód, a paś koźlęta twoje przy budkach pasterskich.
8 Jeździe mojéj w woziech Pharaonowych przyrównałem cię, przyjaciółko moja!
9 Piękne są jagody lica twego jako synogarlice, szyja twoja jako klejnoty.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wyniesionam wzgórę jako drzewo cedrowe na Libanie i jako cyprys na górze Syjonie: jako mirra wyborna,
* Dałam słodkość wonności.
℣. I jako cynamon i balsam woniający
℟. Dałam słodkość wonności.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Cant 1:10-16
10 Murénulas áureas faciémus tibi vermiculátas argénto.
11 Dum esset rex in accúbitu suo, nardus mea dedit odórem suum.
12 Fascículus myrrhæ diléctus meus mihi, inter úbera mea commorábitur.
13 Botrus Cypri diléctus meus mihi in víneis Engáddi.
14 Ecce tu pulchra es, amíca mea, ecce tu pulchra es; óculi tui columbárum.
15 Ecce tu pulcher es, dilécte mi, et decórus. Léctulus noster flóridus,
16 Tigna domórum nostrárum cédrina, laqueária nostra cypréssina.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Quæ est ista quæ procéssit sicut sol, et formósa tamquam Jerúsalem?
* Vidérunt eam fíliæ Sion, et beátam dixérunt, et regínæ laudavérunt eam.
℣. Et sicut dies verni circúmdabant eam flores rosárum et lília convállium.
℟. Vidérunt eam fíliæ Sion, et beátam dixérunt, et regínæ laudavérunt eam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Vidérunt eam fíliæ Sion, et beátam dixérunt, et regínæ laudavérunt eam.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Pnp 1:10-16
10 Łańcuszki złote uczynimy tobie śrebrem nakrapiane.
11 Kiedy król był na pokoju swoim, szpikanard mój wydał wonność swoję.
12 Snopek mirrhy jest mi miły mój, między piersiami mojemi mieszkać będzie.
13 Grono cypru mi miły mój, w winnicach Engaddy.
14 Otoś ty piękna, przyjaciółko moja, otoś ty jest piękna: oczy twoje jako gołębice.
15 Otoś ty jest piękny, miły mój, i wdzięczny. Łóżko nasze kwiecia pełne:
16 Balki domów naszych cedrowe, stropy nasze cyprysowe.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Kimże jest ta, która idzie jak słońce, piękna jak Jeruzalem?
* Widziały ją córki syjońskie, i błogosławioną zwały, i królowe ją chwaliły.
℣. I jak dzień wiosenny otaczały ją kwiaty róż i lilie padolne.
℟. Widziały ją córki syjońskie, i błogosławioną zwały, i królowe ją chwaliły.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Widziały ją córki syjońskie, i błogosławioną zwały, i królowe ją chwaliły.
|
Nocturn II.
Ant. Spécie tua * et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
Psalmus 44 [4]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
|
Nokturn II.
Ant. Z ślicznością twoją * i z pięknością twoją nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
Psalm 44 [4]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre: * opowiadam ja czyny moje królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza: * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszy urodą nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich: * dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój na biodrę twoję, * najmocniejszy.
44:5 Z ślicznością twoją i z pięknością twoją: * nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy, i cichości, i sprawiedliwości: * i poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod cię upadną: * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: * laska prawości, laska królestwa twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości: * przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczestniki twoje.
44:9 Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich, z domów słoniowych: * z których ci rozkosz uczyniły córki królewskie w poczciwości twojéj.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym: * obtoczona rozmaitością.
44:11 Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojéj: * albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami * obliczu twemu będą się modlić: wszyscy bogaci z ludzi.
44:14 Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, * w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią: * przyniosą do ciebie bliskie jéj.
44:16 Przyniosą je z weselem i z radością: * przywiodą je do kościoła królewskiego.
44:17 Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: * postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * na wszystkie rodzaje i rodzaje.
44:18 Dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie: * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Z ślicznością twoją i z pięknością twoją nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
|
Ant. Adjuvábit eam * Deus vultu suo: Deus in medio ejus, non commovébitur.
Psalmus 45 [5]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjuvábit eam Deus vultu suo: Deus in medio ejus, non commovébitur.
|
Ant. Wspomoże ją * Bóg obliczem swoim: Bóg w pośrodku jej, nie będzie poruszona.
Psalm 45 [5]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą: * pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
45:3 Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia: * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały, i zamąciły się wody ich: * zatrzęsły się góry przed siłą jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: * ratuje go Bóg rano na świtaniu.
45:7 Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: * dał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi: * odjąwszy wojny aż do krajów ziemie.
45:10 Skruszy łuk, i zdruzgoce oręże: * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: * będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wspomoże ją Bóg obliczem swoim: Bóg w pośrodku jej, nie będzie poruszona.
|
Ant. Sicut lætántium * omnium nostrum habitátio est in te, sancta Dei Genitrix.
Psalmus 86 [6]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sicut lætántium omnium nostrum habitátio est in te, sancta Dei Genitrix.
|
Ant. Jako weselących się * wszystkich, nasze mieszkanie jest w tobie, święta Boża Rodzicielko.
Psalm 86 [6]
86:1 Fundamenty jego na górach świętych: * miłuje Pan bramy Syon nade wszystkie przybytki Jakób.
86:3 Sławne rzeczy powiedziano o tobie, * miasto Boże.
86:4 Wspomnię na Rahab, i na Babilon, * którzy mię znają.
86:4 Oto cudzoziemcy i Tyr i lud Murzyński, * ci tam byli.
86:5 Izali Syonowi mówić nie będą: Człowiek i człowiek narodził się w nim: * a sam je Najwyższy ugruntował?
86:6 Pan wypowie w pismach narodów i książąt: * tych, którzy w nim byli.
86:7 Jako weselących się wszystkich * mieszkanie jest w tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jako weselących się wszystkich, nasze mieszkanie jest w tobie, święta Boża Rodzicielko.
|
℣. Assúmpta est María in cælum: gaudent Angeli.
℟. Laudántes benedícunt Dóminum.
|
℣. Marja wzięta jest do Nieba: radują się Aniołowie.
℟. Wychwalając błogosławią Pana.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Joánnis Damascéni
Oratio 2 de Dormit. B. M. V., post init.
Hódie sacra et animáta arca Dei vivéntis, quæ suum in útero concépit Creatórem, requiéscit in templo Dómini, quod nullis est exstrúctum mánibus. Et David exsúltat ejus parens, et cum eo choros ducunt Angeli, célebrant Archángeli, Virtútes gloríficant, Principátus exsúltant, Potestátes collætántur, gaudent Dominatiónes, Throni festum diem agunt, laudant Chérubim, glóriam ejus prǽdicant Séraphim. Hódie Eden novi Adam paradísum súscipit animátum, in quo solúta est condemnátio, in quo plantátum est lignum vitæ, in quo opérta fuit nostra núditas.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ornátam monílibus fíliam Jerúsalem Dóminus concupívit:
* Et vidéntes eam fíliæ Sion, beatíssimam prædicavérunt, dicéntes: Unguéntum effúsum nomen tuum.
℣. Astitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto, circúmdata varietáte.
℟. Et vidéntes eam fíliæ Sion, beatíssimam prædicavérunt, dicéntes: Unguéntum effúsum nomen tuum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
Z kazań św. Jana Damasceńskiego
Drugie na Zaśnięcie Błogosławionej Maryi
Dzisiaj święta i żywa arka Boga Żywego, która w swoim łonie poczęła Stworzyciela, spoczywa w świątyni Pana, nie ręką uczynionej. Dawid, jej przodek, skacze radośnie przed nią, tańczą z nim razem Aniołowie, śpiewają Archaniołowie, Moce cześć oddawają, Księstwa wykrzykują, radują się Potęgi, weselą Państwa, Trony świętują, Cherubini wychwalają, cześć głoszą Serafini. Dzisiaj rajski Eden przyjmuje nowego Adama, w którym potępienie nasze zostało umorzone, gdzie zasadzone jest drzewo życia, gdzie nagość nasza jest przykryta.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Pan pożądał córki Jerozolimskiej ozdobnej w klejnoty:
* A gdy ujrzały ją córki Syjońskie, najszczęśliwszą nazwały, mówiąc: * Imię twoje jak wonna maść rozlana.
℣. Stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym, obtoczona rozmaitością.
℟. A gdy ujrzały ją córki Syjońskie, najszczęśliwszą nazwały, mówiąc: Imię twoje jak wonna maść rozlana.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Hódie Virgo immaculáta, quæ nullis terrénis inquináta est afféctibus, sed cæléstibus educáta cogitatiónibus, non in terram revérsa est; sed, cum esset animátum cælum, in cæléstibus tabernáculis collocátur. Ex qua enim ómnibus vera vita manávit, quómodo illa mortem gustáret? Sed cedit legi látæ ab eo quem génuit; et, ut fília véteris Adam, véterem senténtiam súbiit (nam et ejus Fílius, qui est vita ipsa, eam non recusávit); ut autem Dei vivéntis Mater, ad illum ipsum digne assúmitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Beátam me dicent omnes generatiónes,
* Quia fecit mihi Dóminus magna qui potens est, et sanctum nomen ejus.
℣. Et misericórdia ejus a progénie in progénies timéntibus eum.
℟. Quia fecit mihi Dóminus magna qui potens est, et sanctum nomen ejus.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
Dzisiaj Dziewica nieskalana, nie splugawiona żadnym ziemskim pożądaniem, ale wychowana przez niebieskie pragnienia, nie powróciła do prochu, ale będąc sama żywym niebem, zajęła miejsce wśród namiotów niebiańskich. Jakże bowiem Ta, z której wypłynął dla wszystkich żywot prawdziwy, mogła zaznać śmierci? Ponieważ dała ona posłuszeństwo prawu ustanowionemu przez Tego, Kogo porodziła; a jako córka starego Adama, przyjęła śmierć (przed którą nie cofnął się nawet jej Syn, który sam w sobie jest Życiem). Ale godzi się, by jako Matka Boga Żywego, do niego samego została przyjęta.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody:
* Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest, i święte imię jego.
℣. A miłosierdzie jego od narodu do narodów, bojącym się jego.
℟. Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest, i święte imię jego.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Heva, quæ serpentis suggestioni assensum præbuit, partus dolore, et mortis sententia damnatur, et in inferorum collocatur penetralibus. Hanc autem vere beatam, quæ Dei verbo aures præstitit, et Spiritus sancti operatione repleta est, atque ad Archangeli spiritalem salutationem, sine voluptate et virili consortio, Dei Filium concepit, et sine dolore aliquo peperit, ac totam se Deo consecravit, quonam modo mors devoraret? quomodo inferi susciperent? quomodo corruptio invaderet corpus illud, in quo vita suscepta est? Huic recta, plana, et facilis ad cælum parata est via. Si enim, Ubi ego sum, illic et minister meus erit, inquit vita et veritas Christus; quomodo non potius mater cum ipso erit?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Beáta es, Virgo María, quæ Dóminum portásti, Creatórem mundi:
* Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo.
℣. Ave, María, grátia plena; Dóminus tecum.
℟. Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
Eve, who had said yea to the proposals of the serpent, was condemned to the pains of travail and the punishment of death, and found her place in the bowels of the Netherworld. But this truly blessed being who had inclined her ears to the word of God, whose womb had been filled by the action of the Holy Ghost, who, as soon as she heard the spiritual salutation of the archangel, had conceived the Son of God without any sexual pleasure or carnal knowledge by a man, who had brought forth her Offspring without any the least pang, who had hallowed herself altogether for the service of God how was death ever to feed upon her? how was the grave ever to eat her up? how was corruption to break into that body into which Life had been welcomed? For her there was a straight, smooth, and easy way to heaven. For if Christ, Who is the Life and the Truth, hath said Where I am, there shall also My servant be how much more shall not rather His mother be with Him?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Błogosłowionaś Dziewico Maryjo, któraś Pana nosiła, Stworzyciela świata:
* Porodziłaś Tego, który Cię stworzył, i na wieki Dziewicą pozostałaś.
℣. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą.
℟. Porodziłaś Tego, który Cię stworzył, i na wieki Dziewicą pozostałaś.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Porodziłaś Tego, który Cię stworzył, i na wieki Dziewicą pozostałaś.
|
Nocturn III.
Ant. Gaude, María Virgo: * cunctas hǽreses sola interemísti in univérso mundo.
Psalmus 95 [7]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gaude, María Virgo: cunctas hǽreses sola interemísti in univérso mundo.
|
Nokturn III.
Ant. Raduj się Maryjo Dziewico, * któraś sama zniszczyła wszystkie herezje w całym świecie.
Psalm 95 [7]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: * opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
95:3 Opowiadajcie między narody chwałę jego, * między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
95:4 Iż wielki Pan i bardzo chwalebny: * straszliwy jest nade wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci: * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: * świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
95:7 Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imieniowi jego.
95:8 Bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
95:9 Niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narody, iż Pan królował.
95:10 Albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: * będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Raduj się Maryjo Dziewico, któraś sama zniszczyła wszystkie herezje w całym świecie.
|
Ant. Dignáre me * laudare te, Virgo sacrata: da mihi virtútem contra hostes tuos.
Psalmus 96 [8]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dignáre me laudare te, Virgo sacrata: da mihi virtútem contra hostes tuos.
|
Ant. Dozwól mi * chwalić Cię, Panno święta. daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom swoim.
Psalm 96 [8]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dozwól mi chwalić Cię, Panno święta. daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom swoim.
|
Ant. Post partum * Virgo invioláta permansisti, Dei Genitrix intercéde pro nobis.
Psalmus 97 [9]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Post partum Virgo invioláta permansisti, Dei Genitrix intercéde pro nobis.
|
Ant. Porodziwszy Syna, * Dziewicą Niepokalaną pozostałaś: Boga Rodzico przyczyń się za nami.
Psalm 97 [9]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * bo uczynił dziwy.
97:1 Zbawiła sobie prawica jego: * i ramię święte jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje: * przed oczyma poganów oznajmił sprawiedliwość swoję.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje, * i na prawdę swą domowi Izrael.
97:3 Oglądały wszystkie kraje ziemie * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio: * śpiewajcie a weselcie się, i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i z głosem Psalmu: * na puzanach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana: * niech się wzruszy morze, i pełność jego: okrąg ziemie, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękoma, góry społem będą się weselić przed oblicznością Pańską: * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Porodziwszy Syna, Dziewicą Niepokalaną pozostałaś: Boga Rodzico przyczyń się za nami.
|
℣. María Virgo assúmpta est ad æthéreum thálamum.
℟. In quo Rex regum stelláto sedet sólio.
|
℣. Marja Dziewica wzięta jest do niebieskiego mieszkania.
℟. W którem Król królów na gwiaździstym zasiada tronie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 10:38-42
In illo témpore: Intravit Jesus in quoddam castellum: et mulier quædam Martha nomine, excepit illum in domum suam. Et réliqua.
Homilia sancti Augustíni Epíscopi
Serm. 27 de Verb. Dom. t. 10
Sanctum Evangelium cum legeretur, audivimus a femina religiosa susceptum esse Dominum hospitio, eaque Martha vocabatur. Et cum esset ipsa occupata in cura ministrandi, soror ejus Maria sedebat ad pedes Domini, et audiebat verbum ejus. Laborabat illa, vacabat ista. Illa erogabat, hæc implebatur. Verumtamen Martha laborans multum in illa occupatione et negotio ministrandi, interpellavit Dominum: et de sorore sua conquesta est, quod eam laborantem non adjuvaret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Diffúsa est grátia in lábiis tuis:
* Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
℣. Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis, ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
From the Holy Gospel according to Luke
Luke 10:38-42
At that time, Jesus entered into a certain village, and a woman named Martha received Him into her house. And so on.
Homily by St. Augustine, Bishop of Hippo.
27th on the Words of the Lord.
When the Holy Gospel was read, we heard how that a godly woman hospitably received the Lord into her house, and that this woman's name was Martha. And while Martha herself was cumbered about much serving, a sister of her's, called Mary, sat at the Lord's Feet, and heard His word. The one worked, the other was idle. One ministered, the other was filled. Nevertheless, Martha, working hard in the bustle and business of the serving, came to the Lord, and made complaint of her sister, because she would not help her in her work.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wdzięk się rozlał na twoich wargach,
* Przeto Bóg pobłogosławił Tobie na wieki.
℣. Twe szaty pachną mirrą, kasją i aloesem; z domów z kości słoniowej wychodzi orszak córek królewskich ku czci Twojej.
℟. Przeto Bóg pobłogosławił Tobie na wieki.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipsa Virgo vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Dominus autem pro Maria respondit Marthæ: et ipse ejus factus est advocatus, qui judex fuerat interpellatus. Martha, inquit, circa multa es occupata, quando unum est necessarium. Maria meliorem partem elegit, quæ non auferetur ab ea. Audivimus enim et interpellationem interpellantis, et sententiam judicis. Quæ sententia interpellanti respondit, susceptam defendit. Erat enim Maria intenta dulcedini verbi Domini. Intenta erat Martha quomodo pasceret Dominum: intenta Maria quomodo pasceretur a Domino. A Martha convivium Domino parabatur, in cujus convivio Maria jam jucundabatur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Beáta es Virgo María, Dei Génitrix, quæ credidísti Dómino: perfécta sunt in te quæ dicta sunt tibi: ecce exaltáta es super choros Angelórum:
* Intercéde pro nobis ad Dóminum, Deum nóstrum.
℣. Ave, María, grátia plena, Dóminus tecum.
℟. Intercéde pro nobis ad Dóminum, Deum nóstrum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Intercéde pro nobis ad Dóminum, Deum nóstrum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Panna nad pannami, której święto obchodzimy, wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 8
But the Lord undertook to answer Martha for Mary; He, Who had been called upon to be her Judge, became her Advocate. And Jesus answered and said unto her Martha, Martha, thou art careful and troubled about many things. But one thing is needful, and Mary hath chosen that good part, which shall not be taken away from her. We have heard both the complaint, and the sentence of the Judge, the which sentence replieth to the complainant, and shieldeth her whom the Lord had received. Mary was wrapped up in the sweetness of the word of the Lord. Martha was busied how to feed the Lord, and Mary, how to be fed by the Lord. Martha was getting ready a banquet for that same Lord, at Whose banquet Mary was already revelling.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Błogosławiona jesteś Dziewico Maryjo, Boża Rodzicielko, któraś uwierzyła Panu; na Tobie się wypełniło to, co Ci oznajmiono: oto wyniesiona zostałaś ponad chóry anielskie.
* Wstawiaj się za nami u Pana Boga naszego.
℣. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą.
℟. Wstawiaj się za nami u Pana Boga naszego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Wstawiaj się za nami u Pana Boga naszego.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Cum ergo María suaviter audíret verbum dulcissimum, et corde intentissimo pasceretur, interpellato Domino a soróre sua, quomodo putamus eam timuisse, ne diceret ei Dominus: Surge, et adjuva sororem tuam? Mira enim suavitate tenebatur: quæ profecto major est mentis quam ventris. Excusata est, sedit securior. Quomodo autem excusata? Attendamus, inspiciamus, perscrutemur quod possumus, ut pascamur et nos.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
When, then, Mary was listening in peace and gentleness to those words of unutterable sweetness, and being feasted to the full extent of her heart's power, and Martha came and complained of her to the Lord, how must we imagine that she feared, lest the Lord should say unto her Arise, and help thy sister? She was held by that wondrous sweetness the smack whereof is felt more by the mind than by the belly. She was excused, and she sat all the safer. But on what grounds was she excused? Let us now turn our attention to this point, and thoroughly see into and examine it as far as we can, that we also may be fed.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Famulórum tuórum, quǽsumus, Dómine, delíctis ignósce: ut qui tibi placére de áctibus nostris non valémus: Genitrícis Fílii tui Dómini nostri intercessióne salvémur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Przebacz, prosimy Cię, Panie, grzechy sług Twoich i daj, abyśmy, którzy sami z siebie w czynach swych podobać się Tobie nie potrafimy, uzyskali zbawienie za pośrednictwem Rodzicielki Syna Twojego:
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|